حافظ و من و هدفمندی یارانه ها :
در همه دیر مغان نیست چو من شیدائی
خانه جایی گرو گاری و استر جائی
ره تاریک و دراز است بلاها در پیش
از خدا می طلبم صحبت روشن رائی
کرده ام توبه بدست صنم باده فروش
که دلم خوش نکنم بهر چنین آرائی
رهرو زیرک و دانا پی نادان نرود
نروند اهل نظر از پی نابینائی
شرح این قصه مگرشمع برآرد به زبان
ورنه بیگانه بسازد ز پی اش غوغائی
دل ما خون شد و موعود نیامد شاید
در کنارم بنشانند سهی بالائی
کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست
عمر تلخ است و بسی قطره پی دریائی
کاش از باده یارانه فقیری بخورد
کز وی و جام می ام نیست به کس پروائی
این حدیثم چه خوش آمد که سحرگه می گفت
بر در مجلس رندان وطن ترسائی :
" گر هدفمندی همان است که دولت خواهد
آه اگر از پی امروز بود فردائی "
مصرع های قرمز از سید فتح الله صدری زاده
جمعه ٢٢ آبان ١٣٨٨
خیلی خوب بود به ما هم سری بزنید